SCHANDE
Beste vrienden,
Jullie hebben de oproep NIET IN ONZE NAAM ondertekend, die op 13 mei 2025 openbaar gemaakt werd. Binnen slechts drie dagen verzamelden we 729 handtekeningen, zodanig dat we de inzameling moesten afsluiten omdat de toestroom aan steun onze capaciteit overtrof. Dat was een indrukwekkend resultaat, een krachtig signaal van het belang van kritische
Joodse stemmen in België.
Deze oproep eindigde als volgt: “Als Joden in België roepen wij onze regering en de Europese politieke verantwoordelijken op om elke inschikkelijkheid jegens een criminele staat te staken en haar te sanktioneren in verhouding tot de ernst van de gepleegde misdaden.”
Drie maanden later is de balans bitter. In Gaza is de humanitaire situatie nog verergerd. Wat moeilijk anders dan genocide genoemd kan worden, heeft nieuwe niveaus van gruwelijkheid bereikt, vandaag uitmondend in een georganiseerde hongersnood, terwijl honderden chauffeurs met voedsel- en medische hulp vastzitten aan de grenzen. Nadat het Israëlische kabinet verschillende wapenstilstandsvoorstellen verwierp, overweegt het koeltjes de herbezetting van de Gazastrook — zogezegd “om een einde te maken aan Hamas”.
In Europa beginnen er voorzichtig verschuivingen zichtbaar te worden. Duitsland, de tweede wapenleverancier aan Israël, stopte zojuist zijn leveringen. Zonder eerst op unanimiteit te wachten binnen de Europese Unie, hebben tal van lidstaten zich op het pad van sancties begeven: Ierland, Spanje, Slovenië, Nederland. Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk, gevolgd door Australië en Canada, hebben aangekondigd dat zij de staat Palestina zullen erkennen tijdens de volgende Algemene Vergadering van de VN.
Een verlamde Belgische regering
Het gaat dus vooruit… maar niet in België. De huidige koers van de “Arizonaregering” luidt: geen sancties, geen erkenning van de Palestijnse staat, geen terugroeping van ambassadeurs, niets. Terwijl de publieke opinie er grosso modo vóór is, drie regeringspartijen duidelijk maakten dat zij vooruit willen, gebeurt er niks. Ondanks de toespraak van de Koning op 21 juli waarin hij de ernstige ontsporingen in Gaza aan de kaak stelde als een “schande voor de hele mensheid”. Ondanks de verklaringen van de minister van Buitenlandse Zaken, die “uit persoonlijke overtuiging” spreken, vanwege gebrek aan regeringsakkoord. Twee partijen blokkeren alle vooruitgang in België.
Joodse instellingen in ontkenning
Aan de kant van de zogenaamd representatieve Joodse gemeenschapsorganisaties in België – het CCOJB en het Forum – blijft het oorverdovend stil over de Israëli’s verantwoordelijkheid voor de humanitaire ramp in Gaza. Niet tevreden met het ontwijken van elke kritiek op de Israëlische regering, verspreidden zij op 21 juli een persbericht waarin zij de koning bekritiseerden. Zij herhaalden de diplomatieke Israëlische standpunt en verweten koning Filip dat hij de Israëlische gijzelaars niet noemde, de verantwoordelijkheid van Hamas niet belichtte, noch de zogenaamd “manichese” houding van de VN-secretaris-generaal veroordeelde. De situatie van de Israëlische gijzelaars, vastgehouden onder onwaardige voorwaarden door Hamas, is ongetwijfeld hartverscheurend en raakt ons net zo hard als het lijden van de Palestijnse bevolking in Gaza. Maar de feiten zijn duidelijk: als de gijzelaars nog altijd niet allemaal vrij zijn, is dat omdat Israël op 18 maart het staakt-het vureng akkoord verbrak, waarvan de tweede fase hun vrijlating zou gebeuren in ruil voor een wapenstilstand, die de Israëlische regering onder geen beding wil. Het forum van de families van gijzelaars in Israël vergist zich niet: gesteund door talloze Israëli’s, manifesteren zij wekelijks tegen het weigeren van hun regering om een akkoord met Hamas te sluiten aan te klagen, en om het einde van de oorlog te eisen. Op 17 augustus liepen honderdduizenden daarvan mee in Tel-Aviv onder die slogans.
Door zich te spiegelen aan de Israëlische regeringstaal voeden het CCOJB en het Forum het idee in de publieke opinie dat “Joods zijn” automatisch betekent dat men de staat Israël blindelings steunt, ongeacht wat zij doet. Vooral verloochenen deze organisaties de universele humanistische waarden waar wij voor staan. Daarom is het des te belangrijker dat wij elke gelegenheid aangrijpen om te herhalen: NIET IN ONZE NAAM.
Neem deel aan de manifestatie van 7 september
Op 7 september zal de ‘rode kaart’-betoging plaatsvinden in Brussel op initiatief van een
coalitie van ngo’s en vakbonden. Laten wij massaal opkomen. Breng borden en spandoeken mee om onze sterke Joodse aanwezigheid zichtbaar te maken. Laten we tonen dat de Joden in België de gruwelen in Gaza niet steunen. Terwijl in Israël zelf duizenden de straat opgaan tegen de moordende waanzin van hun regering, kunnen wij niet zwijgen.
Voor het collectief “Niet in onze naam”:
- Georges Bauherz
- Sharon Geczynski
- Henri Goldman
- Anne Herscovici
- Jonathan Moskovic
- Pierre-Arnaud Perrouty
- Aurélien Ringelheim
- Julie Ringelheim
- Simone Susskind
- Lara Szyper
- Olivia Venet